Szczęście to łza, którą się otarło i uśmiech, który się wywołało.

Ze szczęściem jest na ogół tak jak z okularami których się daremnie poszukuje. Nie znajdzie się ich, bo są właśnie na nosie.

Szczęściarz - pesymista, który chronicznie się myli.

Im człowiek bardziej staje się podobnym do Boga, tym jest szczęśliwszym. A podobniejszym do Niego jest ten, który ukochał jedną mrówkę, niż ten, który znienawidził cały świat.

Poczytuję za szczęśliwego tego, który szczęście swoje zawdzięcza naturze, ale podziwiam i szanuję tego, który szczęście swoje stworzył sobie sam.

Szczęśliwy jest człowiek, który posiada to, czego chce, a nie chce nic złego.

Zrozumieć szczęście to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy od dwóch stóp, które go pokrywają.

Szczęście składa się ze wspomnień nieszczęść, których zdołaliśmy uniknąć.

Szczęście żonatego mężczyzny zależy od kobiet, których nie poślubił.

Szczęście dają wielorakie namiętności, którym zadość czynią wielorakie środki.

Szczęście to motyl, który jest zawsze poza zasięgiem, kiedy próbujemy go złapać, ale przysiada na naszym ramieniu, gdy tylko usiądziemy.

Szczęście zamyka się na bardzo mały kluczyk, który łatwo zgubić.

Szczęśliwym jest dom, który gości przyjaciela.

Szczęśliwe małżeństwo to takie, w którym mąż rozumie każde słowo, którego żona nie wypowiedziała.

Człowiek szczęśliwy to taki, który chce tego, czego nie ma.