W życiu nigdy nie jest tak jakbyśmy to sobie wymarzyli, dlatego nie warto robić sobie nadziei, najważniejsze to być silnym i nie dać się stłumić.

Pomyślałem sobie nagle, że gdzieś tam, szalenie daleko, biegnie normalnie nasze życie, że wszyscy mnie prześcigają, zostawiają za sobą, że coś osiągają, zdobywają, idą coraz szybciej naprzód, a ja zostaję z tyłu, nikomu niepotrzebny, opóźniony, zapomniany, bez celu i perspektyw, bez żadnych możliwości i nadziei. To znaczy ogarniał mnie z wolna strach przed osamotnieniem, przed izolacją od wspólnego bytowania, od niepewności i sukcesów dnia codziennego, jednym słowem od tego wszystkiego, co jest sensem naszego życia.

Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywającą się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast.

Choć mi smutno, nadziei nie tracę, że rozłąka przeminie jak sen, znów pod rękę pójdziemy na spacer. Musi przyjść... i nadejdzie ten dzień.

Bezsenne noce bez Ciebie. Myśli krążące po niebie. W nadziei i oczekiwaniu. Kocham Cię, mówiąc w jednym zdaniu.

Nie można mieć nadziei na skierowanie świata ku lepszym drogom, o ile się jednostek nie skieruje ku lepszemu.

Tylko martwi nie mają nadziei.

Ciężko jest żyć bez nadziei, ale umierać bez złudzeń - łatwiej.

W młodości nasze szczęście jest nadzieją, w starości - rozpamiętywaniem nadziei młodości.

Należy przyznać, że szczęście w tym życiu opiera się na nadziei nowego i zupełnie innego życia; jest się szczęśliwym wtedy, gdy bliskie jest uobecnienie tej nadziei.

Serce człowieka to cmentarz pogrzebanych nadziei.

Optymizm - karykatura nadziei.

Śmieją się po stracie ojczyzny i nadziei. Tak po tragedii występuje arlekin

Śmieją się po stracie ojczyzny i nadziei. Tak po tragedii występuje arlekin

Chociaż wielkie mogą być dobrodziejstwa rozumu, nie mają one jednak żadnego porównania wobec dobrodziejstw nadziei.