Wielu szuka szczęścia ponad ludzką miarę, inni poniżej jej, lecz ono znajduje się obok człowieka.

Duże kęsy szczęścia wymagają zdrowego i dobrego żołądka.

Komu już nic do szczęścia nie brakuje, temu wszystkiego jeszcze do szczęścia brakuje.

Ostatni stopień nie jest pierwszym stopniem szczęścia.

Szczęścia nie buduje się na przyjemności; buduje się je na zwycięstwie.

Co do szczęścia to ma ono tylko tę użyteczność, że czyni możliwym nieszczęście.

Droga do szczęścia jest ciemna i ciernista, ale rozświetla ją nadzieja.

Minuty szczęścia są krótsze niż minuty cierpienia.

Im bliżsi jesteśmy chwili szczęścia, tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.

Czyny są dobre, jeśli przyczyniają się do szczęścia, złe, jeśli przyczyniają się do czegoś przeciwnego. Przez szczęście rozumie się przyjemność i brak cierpienia, przez nieszczęście - cierpienie i brak przyjemności.

Swoją radość można znaleźć w radości innych; to właśnie jest tajemnicą szczęścia.

Przyjemność ma się do szczęścia mniej więcej tak, jak drzewo do ogrodu: nie ma ogrody bez drzew, ale drzewa, nawet w wielkiej ilości, nie stanowią jeszcze ogrodu.

Ze wszystkich dróg prowadzących do osiągnięcia szczęścia w życiu, żadna nie jest tak skuteczna, tak owocna i tak słodka jak przyjaźń.

Przyjaźń jest najlepszym lekarstwem na wszelkie nasze dolegliwości. Ona kruszy bariery, które nas dzielą, rozluźnia wszelkie ograniczające nas więzy, przenika jak stare, dobre wino do wszystkich żył życia. Jest poczuciem, że się nawzajem rozumiemy, ufamy sobie i z całego serca życzymy sobie szczęścia!

Ludzie chyba zmęczyli się okropnie w ciągu dni i godzin pracy, jeżeli pojęcie szczęścia łączą z bezczynnością.