Uśmiech to pół pocałunku.

Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.

Uśmiech to cała prawda smutku.

Uśmiech jest jak słońce, które spędza chłód z ludzkiej twarzy.

Wielka jest śmierć. Jesteśmy w jej mocy z uśmiechem na ustach.

Ze śmierci objęć nikt uciec nie zdoła, choć cię wciągnęła gonitwa wesoła. Psów śmierci sfora radośnie bieży. Pies każdy w uśmiechu swoje zęby szczerzy. Gonitwa ma kres swój; psy mięsa pragną. Wszystko się skończy gdy cię dopadną.

Uśmiech wędruje daleko.

Szczęście to łza, którą się otarło i uśmiech, który się wywołało.

Strzeżmy się złośliwej starości, która nie umie uśmiechać się do młodego wieku.

Podobno seks jest to maksimum radości bez jednego uśmiechu.

Radość i uśmiech są jak okno i drzwi, którymi może przedostać się w życie człowieka nieskończone dobro.

Radość i uśmiech to lato życia.

Uśmiech jest jak słońce, które spędza chłód z ludzkiej twarzy.

Przyjaźń, drogi balsam... Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.

Nadzieja pozwala klęsce przeczyć z uśmiechem.