Dobro i zło zawsze z sobą graniczą.

Na czynienie dobra zawsze mało czasu, na naprawianie zła - jeszcze mniej.

W swej większości ludzie pragną być dobrzy, ale nie za dobrzy i nie zawsze.

Dobroć jest czymś bardzo prostym: być zawsze do dyspozycji drugich, nigdy nie szukać samego siebie.

Człowiek ma zawsze wolny czas, gdy potrafi się czymś zająć; tylko ludzie, którzy nic nie robią, nie mają nigdy czasu.

Człowiek musi mieć w życiu przynajmniej kogoś jednego u kogo zawsze ma rację.

Człowiek umiera zawsze na końcu swojego życia.

Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę — póki żyje.

Człowiek zawsze czuje się czymś więcej niż tym, co osiągnął, więc cokolwiek by osiągnął, w niczym nie może znaleźć ukojenia, zadowolenia, szczęścia.

Człowiek, który zawierzył wyłącznie swemu rozumowi, łatwo ulega systemom. Zawsze jest skłonny nie ufać swoim instynktom.

Człowiek zdrowy ma zawsze mnóstwo rad dla chorego.

Człowiek, który wie Jak", zawsze znajdzie pracę, człowiek, który wie „dlaczego", będzie jego szefem.

Człowiek wyższy bywa zawsze pokornym, w granicach Swej wiedzy rozbiera i sądzi, ale poza tymi granicami zawiesza sąd i czeka.

Człowiek jest wielkim dzieckiem, zawiedzionym zawsze wtedy, gdy okrywa jakąś tajemnicę.

Człowiek z człowiekiem się nie zejdzie, ale góra z górą zawsze.