Gdybyśmy kochali tych jedynie, którzy nigdy nie upadną, to byłaby sprawiedliwość tylko, a przecież ponad sprawiedliwością góruje miłość. Uznajemy najlepszych, ale indywidualnym uczuciem kochamy tych dopiero, dla których w naszej duszy jest wsparcie na wszelką słabość, uzupełnienie na wszelki niedostatek.

Ci, których kochamy, nie umierają. Bo miłość to nieśmiertelność.

Milczenie w obronie własnej jest bardziej wymowne niż słowa. Człowiek nie żałuje tylko tych słów, których nie powiedział.

Mogą istnieć nawet takie stany, w których dusza męska kobietą wprost pogardza, a zwierzę ludzkie tęskni do niej.

Niewiele jest obrazów równie komicznych, jak widok silnego mężczyzny, którego kobieta związała nićmi pajęczyny, a on czuje się skrępowany żelaznymi łańcuchami, których nawet nie próbuje rozerwać.

Bywają mężczyźni, których nie zniesie żadna kobieta o jakim takim wyglądzie.

Małżeństwo zawiera się po to, by wspólnie nieść troski, których by się nie miało, gdyby się nie było żonatym.

Doszedłem do przekonania, że wszystko, co powstaje w umyśle mężczyzny czy kobiety, jest fikcją. Tak zwana prawda to udogodnienie i luksus, których wszyscy poszukujemy. To poszukiwanie wydaje się naturalną i konieczną cechą rodzaju ludzkiego.

Cóż czyni mędrzec? Akceptuje, wbrew sobie, ową „ranę o dziewięciu otworach", jaką — według „Bhagawadgity" —jest ciało. Mądrość? — z godnością znosić poniżenia, których dostarczają nam nasze otwory.

Zdrowy rozsądek, jest to rzecz ze wszystkich na świecie najlepiej podzielona, każdy bowiem sądzi, że jest w nią tak dobrze zaopatrzony, iż nawet ci, których we wszystkim innym najtrudniej jest zadowolić, nie zwykli pragnąć go więcej, niż posiadają.

Zawsze postępuj właściwie — to powinno zadowolić niektórych, a resztę wprawi w zdumienie.

Człowiek niczego tak się nie boi, jak ośmieszenia. W obawie przed ośmieszeniem powstrzymuje się od rzeczy, od których nie powstrzymałaby go żadna inna siła.

Człowiek jest istotą agresywną — z wyjątkiem niektórych gryzoni żaden inny kręgowiec nie zabija z taką konsekwencją i upodobaniem osobników swojego gatunku.

Małżeństwo, to dzielenie we dwoje problemów, których by się nie miało gdyby się samemu było.

Bywają małżeństwa zachowujące się jak para ślepców, z których każde czego innego nie widzi.